Motors, parkering en
verkeer - deur P.K.Odendaal - 24 Maart 2013.
Vir die meeste van ons mans is dit die hoofitems in ons
lewe. Ons wil almal wiele hê en wegkom van die vrou en kinders. So ek skryf oor
alles saam.
Dit het begin toe ek my eerste nuwe motor in sewe jaar
gekoop het. Dit is 'n GMC Acadia SLT2. Die SLT2 meen dit is die heel luukse een
met alles wat oop en toe maak. Dit het my ongeveer R 520 000 gekos.
Vir hierdie deel van Kanada is dit noodsaaklik om 'n motor
te ry wat in ys en sneeu tuis is, en hierdie een is voorwaar, behalwe dat dit
nie met winterbande uitgekom het nie. Ek moes nuwe winterbande laat opsit teen
R 2000 elk. Goedkoper as my gewone Prado bande in SA. In SA het ek 'n Prado en
BMW 750 gehad.
Die GMC se padhouvermoë in gladde omstandighede, met die
winterbande, is ongelooflik. Hy het vyf aparte sisteme wat padhouvermoë
verbeter en dit is :
1. StabiliTrak - As mens ry en die motor begin
gly, slaan hy self rem aan op een wiel - die wiel wat hom weer reguit sal laat trek.
2. 'Traction Control' - As een of meer
wiele begin gly, skakel hy dadelik die krag oor op die wiele wat nog 'traction'
het.
3. Hy het permanente All Wheel Drive en besluit
self watter krag op watter wiele te sit vir die omstandighede.
4. 'Four wheel anti-lock brakes'. Ons almal
ken ABS op twee wieleee wiele in SA.
5. 'Panic Brake Assist. As jy die versneller
skielik los, berei hy dadelik die remme voor vir die kortste stopafstand vir
die omstandighede.
6. Winterbande - self opgesit.
Wat die winterbande opsit betref. Toe dit opgesit is, is dit met 'n 'torque wrench' vasgedraai en op die rekenaar aangetoon dat dit gedoen is. Na veertig kilometer moes ek terugkom om dit weer met 'n 'torque wrench' te toets en dit word weer op die werkswinkel rekenaar aangedui.
Om finansiering te bekom as mens nuut hier is, is nie maklik nie. Hulle werk hier streng volgens jou kredietrekord, en as jy nie een het nie, kry jy nie krediet nie. Ek moes sowat 40% deposito neersit en het die res gekry teen 0,99% rente oor vyf jaar.
Nou moes ek 'n Kanadese lisensie kry. Ek het die leerling
lisensietoets geskryf en die eerste maal deurgekom. Dit word op 'n rekenaar
gedoen en mens moet dertig uit vyf en dertig vra reg hê. Jy kan egter elke dag
gaan skryf as jy nie deurkom nie. Toe ek die leerlinglisensie wou betaal, toe
word ek verplig om my SA lisensie in te handig, met die gevolg dat ek nie
alleen kan bestuur totdat ek drie weke later my lisensie kan kry nie. Ek het
botweg geweier soos dit 'n goeie SA betaam - so ek bestuur nog met my SA
lisensie (Kode 14) saam met 'n Internasionale lisensie.
Die volgende probleem is die assuransie. Elke motor op die pad
moet verseker wees en jy moet jou lisensie en versekeringsdokumente elke rit in
jou motor byderhand hê. As 'n ongeluk gebeur, gaan beide bestuurders saam na
die naaste polisie stasie, lê verkalrings af, en die polisie doen self ook twee
dokumente - die een met al die details van die ongeluk en die ander een word op
jou voorruit geplak sodat die paneelklopper ('bodyshop' - nie 'n gym) weet wie is
die assuransie maatskappy en saaknommers.
Met 'n nuwe Kanadese lisensie het jy geen ongeluksrekord nie
en betaal jy driemaal die gewone tarief. Jy kan egter by SA lisensieowerhede 'n
dokument kry ter stawing daarvan dat jy alreeds meer as ses jaar 'n lisensie
het, en dan kry jy dit heelwat goedkoper.
Registrasie van die voertuig is baie maklik. In die stad is
daar seker 'n honderd Registrasiekantore. Die Garage waar ek die motor gekoop
het, het een op die perseel gehad, en dit het my tien minute geneem om die
voertuig te registreer. Die Rregistrasie het ook vooraf gedrukte nommerplate in
voorraad en die verkoopsman het drie minute geneem om die nommerplate (slegs
agter) in vooraf geboorde gate in te draai. Op die nommerplaat plak die Registrasie
die verstryking van die lisensie tydperk en geen ruit 'stickers' word gebruik
nie. Jy hou ook jou nommerplaat as jy 'n ander motor koop. Alles baie vreemd
vir 'n SA, maar dit werk uitstekend goed.
Nou moet ons parkeer. Alle groot winkelsentrums en medium
winkels moet parkeing vir getremdes so na as moontlik aan die ingangsdeur hê.
Groot sentrums kan tot soveel as twaalf sulke parkeerplekke hê. As jy gestrem
is, gaan jy na jou dokter wat 'n brief ten dien effekte uitreik, en daan gaan
koop jy'n blou plastiese hanger vir jou voorste spieël vir R60 vir vyf jaar en
dan kan jy daar parkeer.
Nou moet ek die motor gaan was. Die smeltende sneeu op die
paaie maak jou motor gou vuil en ek moet elke week was. Dit word in 'n tipe
workshop gewas deur jouself - ek heg fotos aan. Dit kos $1 per minuut en dit
neem jou so vyftien minute om die motor mooi skoon te was. Droging en politoer
is ook beskikbaar, maar dan loop die tyd na so vyf en twintig minute.
Uiteindelik kom ons by die verkeer uit. Al die paaie het
duidelike spoedbeperkingsborde en hier is baie radar polisiemotors wat jou wil
vang. Almal ry dus baie naby aan die speodbeperking en dit laat die verkeer
baie goed vloei. Die verkeersborde by interseksies en strate is baie goed, maar
jou oë moet mooi oop wees totdat jy al die draaie en swaaie ken. Ek was nog nie
in een verkeersknoop of opeenhoping nie en ek bestuur baie in die stad. Dit kan
egter gebeur want hulle werk baie aan die strate in die somer, omdat die
sneeuskrapers die paaie in die winter beskadig. Waar mesne aan die paaie werk
is spoedboetes dubbel die gewone tarief. Hulle het nie 'specials', soos ons in
SA gewoond is, nie.
Die spoedbeperking op snelweë is 100 tot 110 km/uur, maar ek sien
die mense ry ook soos in SA so 10 km /uur bo hierdie spoedgrens. Die polisie
(hulle het nie 'speedcops' nie), wag geduldig agter elke bos en gebou om jou te
vang - oral oor die wêreld is dit dieselfde.
Ek vind dit baie aangenaam om die verkeer aan te durf -
selfs al sneeu dit swaar. Die verkeer in Edmonton vloei baie goed en dit neem ongeveer twintig minute om van een kant van die stad na die ander te ry.
In Vancouver is dit 'n ander saak. Hulle het nie 'n verkeersisteem daar nie en die rigtinglose doellose verkeersopeenhopings het geen rede behalwe swak beplanning nie. Dit het my amper twee ure geneem om vanaf die Ferry op die snelweg na die ooste te kom.
Een ding van die bestuurders hier wat ek nie van hou nie, is dat hulle net so onbedagsaam, ongeduldig en selfs ongeskik as SA se bestuurders (en ek) is. Sommige van hulle is selfs roekeloos. Baie mense hier ry die GROOT bakkies (4x4s) waarmee mens treine kan wegsleep. Ek sien mens moet die voertuie afskakel om dit vol brandstof te maak - 'n goeie reëling anders sou sommige van daardie bakkies nooit volgekom het nie.
In Vancouver is dit 'n ander saak. Hulle het nie 'n verkeersisteem daar nie en die rigtinglose doellose verkeersopeenhopings het geen rede behalwe swak beplanning nie. Dit het my amper twee ure geneem om vanaf die Ferry op die snelweg na die ooste te kom.
Een ding van die bestuurders hier wat ek nie van hou nie, is dat hulle net so onbedagsaam, ongeduldig en selfs ongeskik as SA se bestuurders (en ek) is. Sommige van hulle is selfs roekeloos. Baie mense hier ry die GROOT bakkies (4x4s) waarmee mens treine kan wegsleep. Ek sien mens moet die voertuie afskakel om dit vol brandstof te maak - 'n goeie reëling anders sou sommige van daardie bakkies nooit volgekom het nie.
No comments:
Post a Comment